ประมาณปี 35 หรือปี 36 ผมไม่แน่ใจ ตอนนั้นผมยังรับใช้หลวงพ่อคูณที่วัด หลวงพ่อจะถวายเงิน 72 ล้านตามอายุของในหลวง ซึ่งก็มี ข้าราชการมาเตรียมคำพูด สอนคำราชาศัพท์มากมาย จนวันหนึ่งพระเทพฯ ก็ได้มาหาหลวงพ่อ แล้วก็ทรงถามอะไรมากมาย แต่หลวงพ่อคูณไม่ได้ตอบอะไร จนในที่สุดพระเทพฯท่านก็ทรงถามว่า ทำไม หลวงพ่อไม่พูดกับหนูล่ะคะ หลวงพ่อคูณก็ตอบ แล้วก็พรางชี้ไปที่ นายอำเภอว่า ... "ก็ไอ้นี่มันไม่ให้กูพูดคำว่ากูกับมึง" พระเทพเมื่อท่านได้ฟังก็ถึงกับขำน้ำตาซึม
แล้วพอมาถึงวันงานที่ในหลวงเสด็จมา เหล่าบรรดา ส.ส. ส.ว. ส.จ. นายอำเภอหน้าแหยๆกัน เพราะกล้วว่าหลวงพ่อคูณจะพูด กู มึง กับในหลวง…. แล้วหลวงพ่อคูณท่านพูดว่า กูก็เคยเรียนภาษาไทยเนอะ รู้น่า ไม่ต้องห่วงด๊อก …ไอ้นาย (หลวงพ่อคูณพูดกับราชการผู้ใหญ่) จนในที่สุด …ในหลวงท่านเสด็จมา ผมเองก็มีโอกาสเห็นในหลวง ใกล้ที่สุดๆๆๆๆ ชิดพระวรกายเลย ซึ่งในหลวงท่านถามว่า …หากิน ลำบากไหม (ผมน้ำตาไหลพราก) แล้วพระองค์ก็เดินจากไป…คนแน่นวัด ท่านถามแบบบนี้ ทุกคน ถามถึงเรื่องการทำมาหากินและความลำบาก
พอในหลวงท่านเสด็จกลับ… หลวงพ่อคูณท่านก็เข้าวัด ท่านยิ้มแก้มปริ จนเวลาผ่านไป ผมก็แอบไปถามท่านว่า … ตอนที่เดินบนโบสถ์ ผมถามจริงเถอะหลวงพ่อ คุยอะไรกับในหลวงท่าน เล่าให้ผมฟังหน่อย … แล้วคำแรกที่หลวงพ่อกล่าวคือ… มึงรู้ไหม มือพระองค์ เป็นมือ คนทำงานอย่างก๊ะชาวไร่ชาวนา ..แข็งกะด้างมากๆ แล้วผมก็ถามหลวงพ่อว่า หลวงพ่อใช้คำเรียกว่าอะไร … หลวงพ่อท่านเงียบ แล้วก็ตอบว่า …พระองค์พูดประโยคแรกว่า …“หลวงพ่อครับ พูดตามปกตินะครับ ผมเป็นคนไทย"
ขอบคุณข้อมูลจาก : เพจ 1 King 1 heart , #DemocratTH
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น