เรื่องราวดีๆ จากเรื่องจริง ของ อดีตประธานาธิบดี อับราฮัม ลินคอล์น
***เทคนิคการค้าขาย***
พ่อค้าชื่อ ปาล์มเมอร์และวูด เป็นเพื่อนกัน ทั้งคู่มีนิสัยขึ้โกงและ
เห็นแก่เงิน ค้าขาย ไม่ซื่อสัตย์กับลูกค้าเพื่อให้ได้กำไรมากๆ เริ่ม
แรกการค้าไปได้ดีมาก แต่เมื่อค้าขายหลอกลวงคนไปนานๆ เข้า
ก็เริ่มมีข่าวลือแพร่สะพัดออกไป จนกระทั่งกิจการใกล้ล้มละลาย
"ตอนนี้ไม่มีใครเชื่อใจเราอีกแล้ว ทำยังไงดีละ?"
วูดถามขึ้น ปาล์มเมอร์จึงตอบว่า
"ฉันคิดอะไรดีๆ ออกแล้ว เราหยุดหลอกลวงใครๆ สักพัก เพื่อให้
คนกลับมาเชื่อใจเราอีกครั้ง เมื่อถึงเวลานั้นเราค่อยกลับไปตลบ
หลังครั้งใหญ่ในแนบเนียน"
วูดภูมิอกภูมิใจในความคิดดีๆ ของตน ทั้งคู่จึงแยกกันทำการค้า
เพราะเกรงว่าคนจะไม่เชื่อถือถ้ายังจะค้าขายร่วมกัน
ราว 1 ปีผ่านไป ปาล์มเมอร์ไปหาวูด
"ไม่ดีเลย คนเขายังไม่เชื่อใจเราหรือยังไงก็ไม่รู้ เฮ้อกลับไปทำ
เหมือนเดิมดีกว่ามั้ง"
''อย่าเพิ่งเลยทนเอาหน่อยเถอะ ถ้าคิดจะอ่อยเหยื่อครั้งใหญ่ ก็
ต้องแสร้งทำเป็นซื่อสัตย์ไปเรื่อยๆ ก่อน อาจเหนื่อยหน่อย แต่จะ
ได้ผลคุ้มค่าในภายหลัง"
สองคนแยกกันค้าขายกันต่อไป จนกระทั่ง 5 ปี ผ่านไป ปาล์ม
เมอร์กับวูดก็มาเจอกันตามสัญญา
"วูด ตอนนี้ลูกค้าเชื่อใจเราแล้ว เชื่ออย่างสนิทใจเสียด้วย"
"เราก็เหมือนกัน 5 ปีเต็มๆที่ค้าขายแบบซื่อสัตย์ตอนนี้ของก็ขาย
ดี ลูกค้าก็ไว้เนื้อเชื่อใจ"
เมื่อพูดจบทั้งคู่ก็นิ่งเงียบ มองหน้ากันไปมา วูดเอ่ยขึ้นมาก่อนว่า
"วันนี้ครบปีที่ 5 ที่เราแกล้งค้าขายอย่างซื่อสัตย์ ถึงเวลาที่ต้อง
ตลบหลังครั้งใหญ่แล้ว แต่เรามีเรื่องจะมาบอกและขอโทษนาย
เราคิดว่า การค้าขายเหล่านี้เหมาะกับเราดีแล้ว จะไม่กลับไปค้า
ขายแบบหลอกลวงอีกต่อไป"
ปาล์มเมอร์ได้ยินก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข แล้วพูดว่า
"ไม่เป็นไร ความจริงเราก็จะมาบอกเรื่องนี้กับนายเหมือนกัน
ความซื่อสัตย์ ไม่ใช่แค่เป็นผลดีกับผู้อื่นเท่านั้น แต่ยังดีกับตัว
เราเองด้วย ไม่มีกลยุทธ์การค้าข้อไหนจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว"
วิตามินบำรุงหัวใจ
ประธานาธิบดีเอบราแฮม ลิงคอล์น ประธานาธิบดีคนที่ 16 ของ
สหรัฐอเมริกา ผู้ประกอบคุณประโยชน์อันยิ่งใหญ่ ด้วยการเลิก
ทาส สมัยที่ลิงคอล์นยังหนุ่มๆ ทำงานที่ร้านค้า เย็นวันหนึ่งหลัง
ปิดร้านแล้วตรวจนับเงิน เขาพบว่ามีเงินเกินกว่าราคาของที่ขาย
ไปอยู่ 3 เซนต์
"เราต้องลืมทอนเงินไปแน่ๆ"
เมื่อลองคิดทบทวนแล้ว ก็นึกขึ้นได้ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาซื้อ
ของไปเมื่อสักครู่ ลิงคอล์นกำเหรียญ 3 เซนต์ไว้ในมือรีบปิดร้าน
แล้วออกตระเวณหาผู้หญิงคนนั้นไปทั่วเมือง เขาสอบถามผู้คน
แล้วดูป้ายหน้าบ้านไปเรื่อยๆ เพราะเป็นย่านที่ไม่คุ้นเคย ในที่สุด
ก็ค้นหาบ้านผู้หญิงคนนั้นจนเจอ
"ขอโทษนะครับ เมื่อกี้ผมลืมทอนเงินให้ครับ"
หญิงสาวอุทานด้วยน้ำเสียงตกใจ
"โอ้โห คุณตามหามาตั้งไกลเพราะเงิน 3 เซนต์เหรอค่ะ"
ผู้หญิงคนนั้นประทับใจในความซื่อสัตย์ของลิงคอล์นที่เพียรพยา
ยามค้นหาบ้านเธออยู่นานหลายชั่วโมง เพราะเงินทองเพียง 3
เซนต์ เธอจึงกลายเป็นลูกค้าประจำของร้านตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ระหว่างดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี ความซื่อสัตย์ คือสิ่งที่ลิง
คอล์นยึดถือและภาคภูมิใจเป็นที่สุด
สิ่งหนึ่งที่เราไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงบัญชีกำไรขาดทุน
ก็คือ ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคน
ที่มา หนังสือ Vitamin Story เขียนโดย พาก ซอง ซอล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น