อุเบกขา

เช้าวันหนึ่งหลวงพ่อชาเดินไปบิณฑบาตรในหมู่บ้าน โดยมีพระสุเมโธสะพายบาตรเดินตามหลัง ขณะเดินผ่านทุ่งนา ก็เห็นงูกำลังกลืนเขียดเข้าไปครึ่งตัว เขียดพยายามดิ้นหนีความตาย ส่งเสียงร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด พระสุเมโธเห็นเขียดกำลังถูกงูกิน เกิดความสงสาร อยากเข้าไปช่วย แต่หลวงพ่อกลับเดินผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทันใดนั้น หลวงพ่อก็ชะงักเท้า แล้วหันมาหาพระสุเมโธ พร้อมพูดว่า'เออ...สุเมโธ เชียร์ฝ่ายไหน ระหว่างงูกับเขียด'
พระสุเมโธไม่รู้จะตอบอย่างไร ได้แต่ยิ้ม แล้วหลวงพ่อก็เดินต่อไป
การที่หลวงพ่อไม่เข้าไปช่วยเขียดตอนนั้น เพราะงูกินเขียดไปครึ่งตัวแล้ว แม้จะช่วยออกมาได้เขียดก็ต้องตายเพราะพิษงูกัด รวมถึงเสียเลือดมาก หากมองในมุมกลับกัน การเข้าไปช่วยเขียด ก็ถือเป็นการเบียดเบียนงูที่กำลังหิวโหย ซึ่งเป็นวิถีตามธรรมชาติของสัตว์โลก หากมองในแง่ของกรรมแล้ว นั่นก็คือวิบากกรรมของทั้งงูและเขียด หลวงพ่อชาได้สอนให้รู้จักการวางอุเบกขาด้วยปัญญา และการจะวางอุเบกขาด้วยปัญญาได้นั้น ต้องเข้าใจกฎแห่งกรรม

เรื่องเล่าจากหลวงพ่อสุเมโธ
เครดิต สาขาวัดหนองป่าพง   
คัดลอกจากfacebook เพจเจาะเวลาหาอดีต